φαρυγγεκτομή

η, Ν

ιατρ. μερική, κατά κανόνα, χειρουργική εξαίρεση τού φάρυγγα, που συνδυάζεται συνήθως με λαρυγγεκτομή σε περίπτωση κακοήθους όγκου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. pharyngectomie < φάρυγξ, -υγγος + εκτομή].